Easy English



‍ ‍ فرق بین یک مدرس آموزشگاه و یک دانش آموخته زبان در دانشگاه چیست؟

نویسند: زهره اسماعیلی 

حتما شما هم مثل خیلی ها باور دارید که زبان انگلیسی را باید در حاشیه فراگرفت و لازم نیست به عنوان یک رشته دانشگاهی آموخته شود. همیشه این طور نیست، در واقع این بستگی به میزان علاقه شما به زبان انگلیسی دارد. اگر این رشته برای شما نامبر وان نیست، خب طبیعی است که باید در کنار یک رشته اصلی، آموخته شود (در این حالت آموختن زبان عمومی در آموزشگاهها کفایت می کند). اما برای بعضی ها رشته زبان انگلیسی در اولویت قرار دارد. 

البته باید بدانید که در دانشگاه زبان انگلیسی به شکل عمومی آموزش داده نمی شود. فقط هر روز باید در کلاس های درس در مباحث تخصصی شرکت کنید و مدام به انگلیسی صحبت کنید ولی دانش عمومی زبان کمک چندانی به شما نمی کند. به همین دلیل است که فارغ التحصیلان زبان وما"از دانش زبان عمومی خوبی برخوردار نیستند و مهارت های عمومی خوبی ندارند و بنظر می رسد یک مدرس معمولی آموزشگاه بسیار ماهرتر از یک فارغ التحصیل دانشگاه بتواند به انگلیسی صحبت کند و یا آن را تدریس کند! اما به یک نکته مهم توجه نشده است، و آن اینکه دانش مدرس آموزشگاه در حد کتاب آموزشی است که در اختیار او گذاشته شده است و او بدون کتاب قادر به تدریس نیست! مشکل از اینجا ناشی می شود که او نه به ماهیت زبان آشنایی کامل دارد و نه به ماهیت یادگیری زبان. در واقع هر چه که به او در قالب کتاب دیکته شده است را با تجربه خود در می آمیزد و به زبان آموزان منتقل می کند و اگر زمانی از او خواسته شود که به یک گروه خاصی که نیاز خاصی به زبان دارند یک کورس آموزشی طراحی کند او هرگز قادر به این کار نخواهد بود زیرا هیچگاه یاد نگرفته دوره آموزشی طراحی کند. در واقع زیربنای لازم برای این کار را ندارد. برای روشن شدن موضوع یک مثال واضح میزنم: تا حالافکر کردید فرق بین یک مهندس برق و یک برقکار تجربی در چیست؟ مهندس برق یک طراح سیستم و یک مخترع بالقوه است اما یک برقکار فقط می تواند یک سیستم از قبل طراحی شده را تعمیر یا راه اندازی نماید.  بنابراین نمی توان از او انتظار داشت که مثلا" برای یک کارخانه در خط تولید، یک محصول جدید طراحی کند. 

فرق بین مدرس معمولی و دانش آموخته زبان هم همین است. یک دانش آموخته زبان قادر است برای هر نوع زبان آموزی با هر نوع نیاز آموزشی، کورس آموزشی طراحی کند، اما یک مدرس بدون یک کتاب از پیش آماده، قادر به آموزش زبان نیست.


کانال تلگرام:

@learn-english-easilyyy


نویسنده: زهره اسماعیلی

تدریس زبان انگلیسی فقط انتقال دانش از معلم به زبان آموز نیست. بلکه پروسه ای است که از طریق آن، مدرس توانایی های لازم برای برقراری ارتباط را در زبان آموز فراهم میکند.

     از آنجایی که زبان انسانی یک سیستم پیچیده و خلاق است، تدریس آن نیز از این پیچیدگی مبرا نیست. یک مدرس زبان نه تنها نیاز به دانش زبان اعم از واژگان، دستور زبان، تلفظ و گفتمان دارد بلکه باید از ماهیت زبان، ماهیت یادگیری و فاکتورهای بیولوژیک و روانشناسی زبان آموز نیز آگاهی داشته باشد. در زیر برخی از ویژگیهایی که یک مدرس حرفه ای زبان باید داشته باشد آمده است:

ویژگیهای یک مدرس خوب

  •   تسلط به محتوای آموزشی 
  •   خلاقیت در تدریس
  • ایجاد انگیزه در زبان آموزان
  • ایجاد محیطی خلاق و پویا
  • تشویق زبان آموزان به مشارکت در بحثها
  • تشویق به کار گروهی
  • بالا بردن اعتماد به نفس در زبان آموزان
  • پرورش زبان آموزانی متکی به خود
  • بالا بردن توان ارتباطی زبان آموزان
  • به روز بودن با شرکت در محافل علمی
یک مدرس حرفه ای علی رغم تسلط به محتوای آموزشی که لازمه هر نوع تدریسی است باید به تناسب سن و جنسیت و سطح مهارتی زبان آموزان نوع خاصی از تدریس را  ارائه دهد. مثلا برای کودکان محتوای آموزشی باید همراه با موسیقی و بازی های مفرح باشد. اگر دقت کرده باشید کتب آموزشی این گروه سنی بسیار رنگارنگ و جذاب است با کمترین نکات دستوری. زیرا کودکان نسبت به یادگیری گرامر بسیار مقاوم هستند و ترجیح می دهند روی مفهوم متمرکز شوند. کودکان یادگیرندگان بسیار خوبی برای زبان هستند. از این نظر که هنوز قدرت خدادادی زبان آموزی را از دست نداده اند و هم اینکه توجه شان به محتوا بیشتر از فرم است. از طرف دیگر بزرگسالان به آموزش رسمی با قواعد دستوری و تعداد واژگان بالا واکنش خوبی نشان می دهند و ساعات زیادی صرف یادگیری می کنند.
     از دیگر هنرهای یک مدرس خوب این است که هم خودش خلاق باشد و هم خلاقیت را در زبان آموزانش شکوفا کند. طراحی فعالیتها و بازی های ارتباطی در کلاس به نحو چشمگیری انگیزه زبان آموزان را بالا می برد و محیطی دلچسب را برایشان فراهم می کند.
     یکی از پیامدهای خوب گسترش خلاقیت در کلاس، پرورش زبان آموزانی متکی به خود است. یعنی یک مدرس خوب باید بتواند زبان آموزانی تربیت کند که بیرون از کلاس هم یادگیری را ادامه دهند و بدون نیاز به معلم بتوانند ادامه مسیر دهند. آموزش استراتژیهای یادگیری یکی از این موارد است. یعنی به جای اینکه مثلا" درک مطلب یه موضوع خاص را به آنها بیاموزد، به آنها یاد بدهد تا چگونه حدس بزنند، دانش زمینه ای را فعال کنند، نگاه کلی به متن کنند و بدون کمک دیکشنری معنی لغات را بیابند. یا آنها را به وبلاگ نویسی و استفاده از شبکه های اجتماعی به زبان انگلیسی آشنا کنند تا مهارتهای ارتباطی آنها را توسعه دهند.
     در کلاس درس هم مدرس زبان قدرت اول و آخر کلاس نیست. امروزه کلاسهای زبان، زبان آموز- محور هستند. به این معنی که در بیشتر موارد معلم گوش می کند و زبان آموز کلاس را اداره می کند. نقش مدرس در چنین کلاسهایی " مشاور" یا "تسهیل کننده" فعالیتهاست. تجربه نشان داده است که وقتی زبان آموزان نقش موثری در کلاس دارند میزان یادگیری شان به طور چشمگیری بالا می رود. 
نکته ای که اینجا حائز اهمیت است این است که بسیاری از معلمین زبان فقط توانایی تدریس از روی کتاب را دارند. به این معنی که اگر کتاب را از آنها بگیرند به کلی گیج خواهند شد و توانایی تدریس خود را از دست خواهند داد. مدرس حرفه ای کسی است که کمتر به کتاب متکی باشد و بتواند بدون کتاب و با دستان خالی کلاس را اداره کند. این را به یاد داشته باشید که هر چه زبان آموز بیشتر به ذهن خود رجوع کند و کمتر به کتاب نگاه کند بهتر زبان را یاد خواهد گرفت و اعتماد به نفسش بالاتر خواهد رفت.
     یک مدرس حرفه ای نه تنها نباید به کتاب متکی باشد بلکه در مواقع وم باید بتواند دوره آموزشی (course) طراحی کند. در بعضی موارد مثل تدریس به یک گروه خاص، با رشته تحصیلی خاص، او باید بتواند با بررسی نیازهای زبان آموز و اهداف آموزشی، خودش به تنهایی مطالب آموزشی را جمع آوری کند و برای تدریسشان برنامه ریزی کند. زیرا آموزشگاهها به ندرت چنین دوره هایی را در لیست آموزشی خود دارند و اینجاست که هنر یک مدرس زبان آشکار می شود. 

کانال تلگرام:

@learn-english-easilyyy



آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

مطالب اینترنتی . طراحی سایت | سایت ساز | شرکت طراحی سایت ارزان تهران دانشجو کتاب/جزوه/فایل درسی/اموزش/تحقیق/پاورپوینت .•*روزی روزگاری رینی*•. masiherasti downloadserialfrog شهر زهان در نومیدی بسی امید است/پایان شب سیه سپید است